Ef brot eru framin þar sem engin lög gilda þarf að horfa til laga í heimaríki brotamannsins eða eftir atvikum brotaþola. Í íslenskum hegningarlögum er til að mynda kveðið á um það í 5. og 6. gr. í hvaða tilfellum skuli dæmt eftir lögunum. Í 1. mgr. 5. gr. segir meðal annars:
Fyrir verknað, sem íslenskir ríkisborgarar eða menn, búsettir á Íslandi, hafa framið erlendis, skal refsað eftir íslenskum hegningarlögum:Og í 6. gr. segir:
- Ef brot er framið á stað, sem refsivald annarra ríkja nær ekki til að þjóðarétti, og var þá jafnframt refsivert eftir lögum heimaríkis sakbornings.
- Ef brot er framið á stað, sem refsivald annars ríkis nær til að þjóðarétti, og var þá jafnframt refsivert eftir lögum þess.
Ennfremur skal refsað eftir íslenskum hegningarlögum fyrir brot, sem þannig er háttað, er hér á eftir segir, enda þótt það sé framið utan íslenska ríkisins og án tillits til þess, hver er að því valdur:Þessi ákvæði gilda því bæði ef Íslendingur fremur brot á stað þar sem refsivalda annarra ríkja nær ekki til að þjóðarrétti og ef brot er framið á Íslendingi á slíkum stað. Ljóst er því að ekki yrði um „lagatóm“ að ræða þótt afbrot yrði framið á slíkum stað. Um saksókn í slíkum málum gilda því sömu reglur og um önnur brot gegn hegningarlögum, rannsókn og saksókn málsins eru á höndum íslenskra yfirvalda, það er lögreglunnar og ríkissaksóknara. Eðli málsins samkvæmt gætu íslensk stjórnvöld þó þurft á aðstoð erlendis frá við að vinna að rannsókn á slíku máli. Mynd: StraightChuter.com. Sótt 26. 8. 2009.
- Gegn sjálfstæði íslenska ríkisins, öryggi þess, stjórnskipan og stjórnvöldum, á embættis- eða sýslunarskyldum við íslenska ríkið og gegn hagsmunum, sem njóta íslenskrar réttarverndar, vegna náins sambands við íslenska ríkið.
- Á skyldum, sem þeim, er verkið vann, bar samkvæmt íslenskum lögum að rækja erlendis, svo og á skyldum samkvæmt ráðningu á íslenskt far.
- Gegn hagsmunum íslenskra ríkisborgara eða manna, búsettra á Íslandi, ef brot er framið á stað, þar sem refsivald annarra ríkja nær ekki til að þjóðarétti.